29 Ekim 2019 Salı

Evrenle pazarlık

İnsanın en büyük trajedisinin nostalji olduğunu anımsattım bugün Nazlı'ya. Bununla bu aralar en çok yüzleşenlerden biri benim. Yakın geçmişe dair çoğu şeyi geride bırakmaya çalışsam da içten içe bir süre sonra geri dönecek ve geride bıraktığım her şeyi yerinde bulacakmışım gibi hissediyorum. Beynim "aptallaşma" diye beni uyardığında da acı eşiğim zorlanıyor. Eski günlükleri okumak kadar sancılı. Az önce bilgisayara kaydettiğim yer imlerini temizleyeyim dedim de -çünkü İngilizce çalışmaktan çok daha mantıklı olan binlerce aktiviteden biri benim için- evdeki eski model fırının kullanım talimatını kaydettiğimi gördüm. Bir fırına hüzünlenir mi bir insan? Öyle namussuz bir şey bu özlem. Anneannem gittikten sonra "Ocağın altını kısmıyorsun" kavgalarımızı anımsayıp ocağa çay koyarken bile ağladım ben bir süre. Sanki hayata karşı 1-0 yenik başlamış bir kırılganlığım var ama hıyarlık da olabilir biraz, bilemedim. 

Bugün benim için çok önemli olan bir iş başvurusunu tamamlayacağım. Başvuruyu tamamlarken bile delicesine zorlanıyorum. İşin olabilitesine dair kafamda deli sorular. Günler öncesinde çok yüksek olan umutlarım giderek azalıyor ama annemin evrene olumlu mesajlar nasihatlerini anımsayarak kuyruğu dik tutmaya bakıyorum. Bu iş için dört koldan yardım aldım. Tam bir başkasının şeyiyle halvet olma durumu gibi. Ama garip bir akşam yaşıyorum. Annem bana hep sen hiç yardım istemiyorsun, yardım istemeyi bilmiyorsun, biraz yardım iste etrafından diye kızardı. Bu gece yardım istediğim hiç kimse ortada yok ve bu gece kritik bir gece. Ne olacaksa olsun diyorum artık. 

O değil de iyice deli gibi bir şey oldum, derdimi bir dağa taşa yazmadığım kaldı artık. Hem kendi günlüğüme yazıyor, hem Nazlı'ya İngilizce günlükler gönderiyor, yetmiyor buraya yazıyor, bir de habire insanların kafasını şişiriyorum. Kendi derdimden yıldım, kendi sesime sağır oldum yine de tükenmedi derdim. 

Büyük adaklar adadım yine. En çaresiz olduğum zamanların pazarlığı bu evrenle. Geriye dönük bir istatistik yok zihnimde, işe yarıyor mu bu rüşvetler bilmiyorum. Ben sözümde durmaya özen gösteriyorum da evren bana o kadar ince davranıyor mu bazen emin olamıyorum. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder